Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Ruch Związkowy
W Zakładach Azotowych „Puławy” pierwsza grupa związkowa powstała już 4 września 1961 r. Przewodniczącym – pełniącym, wobec małej liczby członków, swoją funkcję społecznie – został Paweł Spałek. Jednym z głównych celów ówczesnego ogniwa związkowego była integracja nowo tworzącej się załogi.
Jesienią 1963 r. odbyło się zebranie grupy związkowej, w trakcie którego powołano Radę Zakładową i wybrano na przewodniczącego (urzędującego) Pawła Spałka. Organizacja liczyła wówczas 139 członków. Działały komisje problemowe: mieszkaniowa, socjalna i kobieca oraz społeczna inspekcja pracy; kierowali nimi Henryk Kursa, Lidia Cudzich, Aldona Karasińska, Serafin Kowenia.
Podczas pierwszej konferencji związkowej (15 marca 1966 r.) wybrano Radę Zakładową, której przewodniczącym został Eugeniusz Nowak. W dalszych latach przewodniczącymi RZ kadencji byli: Zenon Szczypa (1969-1972), Kazimierz Banach (1972-1976), Kazimierz Goliszek (1976-1980), Kazimierz Małek (1980-1981).
W 1980 r. na skutek stale pogarszających się warunków pracy, braku perspektyw na ich poprawę, lekceważenia głosów ludzi pracy – w Polsce wybuchł protest klasy robotniczej. Wraz z nim zaczął się tworzyć niezależny i samorządny ruch związkowy, przybierając nazwę „Solidarność”. Rozpoczął się okres działalności dwóch organizacji związkowych.
W styczniu 1981 r. w ZAP odbyły się wybory NSZZ „Chemików”, na czele którego stanął Zygmunt Sawicki.
13 grudnia 1981 r. w kraju ogłoszony został stan wojenny. Zawieszona została działalność całego ruchu związkowego. Powinność związkową próbowały kontynuować komisje socjalno-bytowe i administracja.
Ruch Związkowy
W Zakładach Azotowych „Puławy” pierwsza grupa związkowa powstała już 4 września 1961 r. Przewodniczącym – pełniącym, wobec małej liczby członków, swoją funkcję społecznie – został Paweł Spałek. Jednym z głównych celów ówczesnego ogniwa związkowego była integracja nowo tworzącej się załogi.
Jesienią 1963 r. odbyło się zebranie grupy związkowej, w trakcie którego powołano Radę Zakładową i wybrano na przewodniczącego (urzędującego) Pawła Spałka. Organizacja liczyła wówczas 139 członków. Działały komisje problemowe: mieszkaniowa, socjalna i kobieca oraz społeczna inspekcja pracy; kierowali nimi Henryk Kursa, Lidia Cudzich, Aldona Karasińska, Serafin Kowenia.
Podczas pierwszej konferencji związkowej (15 marca 1966 r.) wybrano Radę Zakładową, której przewodniczącym został Eugeniusz Nowak. W dalszych latach przewodniczącymi RZ kadencji byli: Zenon Szczypa (1969-1972), Kazimierz Banach (1972-1976), Kazimierz Goliszek (1976-1980), Kazimierz Małek (1980-1981).
W 1980 r. na skutek stale pogarszających się warunków pracy, braku perspektyw na ich poprawę, lekceważenia głosów ludzi pracy – w Polsce wybuchł protest klasy robotniczej. Wraz z nim zaczął się tworzyć niezależny i samorządny ruch związkowy, przybierając nazwę „Solidarność”. Rozpoczął się okres działalności dwóch organizacji związkowych.
W styczniu 1981 r. w ZAP odbyły się wybory NSZZ „Chemików”, na czele którego stanął Zygmunt Sawicki.
13 grudnia 1981 r. w kraju ogłoszony został stan wojenny. Zawieszona została działalność całego ruchu związkowego. Powinność związkową próbowały kontynuować komisje socjalno-bytowe i administracja.